Οξεία Σκωληκοειδίτιδα: Έγκαιρη Διάγνωση…Οριστική Θεραπεία

Όταν ακούμε τον όρο οξεία σκωληκοειδίτιδα, αναμφίβολα μας έρχεται στο νου κάτι το σοβαρό και επείγον. Εύλογη, φυσικά, η ανησυχία, καθώς η οξεία σκωληκοειδίτιδα αφορά στην φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης, μίας απόφυσης που εξορμάται από το παχύ έντερο.
Η οξεία σκωληκοειδίτιδα αποτελεί ένα από τα συχνότερα αίτια πόνου στην κοιλιά, όπως επίσης και ένα σύνηθες αίτιο που απαιτεί επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση.
Η οξεία σκωληκοειδίτιδα προκαλείται από την απόφραξη του αυλού της σκωληκοειδούς απόφυσης, με την απόφραξη να οφείλεται συνήθως σε κάποιον κοπρόλιθο, ενώ δεν είναι σπάνια η απόφραξη της σκωληκοειδούς απόφυσης από την υπερπλασία του λεμφικού ιστού της ή από κάποια καλοήθη ή κακοήθη νεοπλάσματά της.
Η απόφραξη του αυλού έχει ως συνέπεια την αύξηση της πίεσης στο εσωτερικό της σκωληκοειδούς απόφυσης, που με τη σειρά της προκαλεί τη στάση του αίματος στα τοιχώματά της. Αυτή η ελαττωμένη αιματική ροή έχει ως αποτέλεσμα την έναρξη της νέκρωσης του τοιχώματος της μετά την πάροδο μερικών ωρών, γεγονός που μπορεί να εξελιχθεί σε περιτονίτιδα.
Ποια είναι τα συμπτώματα που θα μας θορυβήσουν;
Η οξεία σκωληκοειδίτιδα παρουσιάζεται ως ένας πόνος στην κοιλιά, ο οποίος ξεκινά γύρω από τον ομφαλό ενώ με την πάροδο του χρόνου μετατοπίζεται προς τον δεξιό λαγόνιο βόθρο (δεξιό κάτω μέρος της κοιλιάς).
Η φύση του πόνου είναι συνεχής, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να μην μπορούν να ανακουφισθούν σε οποιαδήποτε στάση του σώματος.
Παράλληλα, ωστόσο, με τον πόνο, οι ασθενείς που πάσχουν από οξεία σκωληκοειδίτιδα παρουσιάζουν:
- Πυρετό
- Κακουχία
- Ανορεξία
Εδώ θα πρέπει, βέβαια, να τονίσουμε πως η απουσία πυρετού δεν μπορεί με ασφάλεια να αποκλείσει την οξεία σκωληκοειδίτιδα, οπότε όλοι οι ασθενείς που παρουσιάζουν τα συμπτώματα αυτά θα πρέπει, ιδανικά, να εκτιμώνται ιατρικά, με στόχο την έγκαιρη διάγνωση.
Ποιες εξετάσεις βοηθούν στη διάγνωση;
Αναμφίβολα, το λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και η ενδελεχής κλινική εξέταση είναι ικανά να θέσουν με μεγάλη ακρίβεια τη διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας.
Η διάγνωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας θα πρέπει, ωστόσο, ιδανικά να επαληθεύεται με τη διενέργεια αιματολογικών εξετάσεων καθώς και απεικονιστικών εξετάσεων, με την αξονική τομογραφία κοιλίας να αποτελεί την βέλτιστη απεικονιστική εξέταση.
Ταυτόχρονα, οι απεικονιστικές εξετάσεις θα συμβάλλουν τα μέγιστα στον αποκλεισμό άλλων παθήσεων που μπορούν να εκδηλωθούν με παρόμοια με της σκωληκοειδίτιδας συμπτώματα.
Ποια είναι η θεραπεία για την οξεία σκωληκοειδίτιδα;
Η αντίληψη που κυριαρχούσε στο παρελθόν, πως η οξεία σκωληκοειδίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβίωση έχει πλέον μερικώς ανατραπεί, καθώς το 40% των ασθενών αυτών θα εμφανίσουν υποτροπή της σκωληκοειδίτιδας ή αποτυχία πλήρους θεραπείας της νόσου.
Ως εκ τούτου, το σύνολο των επιστημονικών μελετών καταλήγουν στο συμπέρασμα πως η χειρουργική θεραπεία αποτελεί την ιδανική και οριστική θεραπεία για την οξεία σκωληκοειδίτιδα, και συνίσταται στη χειρουργική αφαίρεση της φλεγμαίνουσας σκωληκοειδούς απόφυσης.
Στη σύγχρονη εποχή, η χειρουργική θεραπεία για την οξεία σκωληκοειδίτιδα πραγματοποιείται λαπαροσκοπικά (λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή), με τη μέθοδο να εμφανίζει πολλαπλά πλεονεκτήματα έναντι της παραδοσιακής ανοικτής σκωληκοειδεκτομής, στα οποία συγκαταλέγονται:
- Ο ανύπαρκτος, πρακτικά, μετεγχειρητικός πόνος
- η διάρκεια νοσηλείας μερικών ωρών
- η ταχύτατη ανάρρωση
- η άμεση επιστροφή των ασθενών στην οικία τους και τις καθημερινές δραστηριότητες τους.