Τι είναι η παρακέντηση (FNA) θυρεοειδούς
Η παρακέντηση (FNA) θυρεοειδούς αναφέρεται σε μια διαδικασία δειγματοληψίας που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση πιθανών παθήσεων στον θυρεοειδή αδένα. Η θυρεοειδής είναι μια μικρή αδένα που βρίσκεται στην περιοχή του λαιμού και παράγει ορμόνες που επηρεάζουν τον μεταβολισμό μας.
Η διαδικασία της παρακέντηση (FNA) θυρεοειδούς περιλαμβάνει τη χρήση μιας λεπτής βελόνας για να ληφθεί ένα δείγμα κυττάρων από τον θυρεοειδή αδένα. Αυτό το δείγμα στη συνέχεια εξετάζεται υπό μικροσκόπιο για να εξεταστεί η παρουσία ανωμαλιών, όπως καρκίνος ή άλλες παθήσεις.
Η παρακέντηση (FNA) θυρεοειδούς είναι μια σχετικά απλή και ασφαλής διαδικασία, που συνήθως πραγματοποιείται από έναν ειδικευμένο γιατρό, όπως έναν ενδοκρινολόγο ή χειρουργό. Τα αποτελέσματα της FNA μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη, διάγνωση και αντιμετώπιση ποικίλων παθήσεων του θυρεοειδούς, και μπορεί να συμβάλει στην απόφαση για την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης ή άλλων θεραπευτικών μέτρων.
Βιοψία με FNA – Παρακέντηση Θυρεοειδούς
Η βιοψία με υπερηχογραφική καθοδήγηση, γνωστή και ως FNA, έχει γίνει αποδεκτή ως η πλέον ανώδυνη, οικονομική, εύκολη στη διεξαγωγή, ελάχιστα επεμβατική και με σπάνιες επιπλοκές μέθοδος για την αξιολόγηση του θυρεοειδούς αδένα. Όταν η διαδικασία γίνεται σωστά, η βιοψία έχει υψηλή αξιοπιστία. Τα αποτελέσματα της βιοψίας με λεπτή βελόνη μπορούν να καταταχθούν σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες (σύμφωνα με το σύστημα Bethesda που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι κυτταρολόγοι).
Η FNA πρέπει να εφαρμόζεται για όλες τις περιπτώσεις σε όζους θυρεοειδούς;
Η εφαρμογή της FNA (Fine Needle Aspiration) συνήθως προτείνεται για όλα τα όζιδα θυρεοειδούς. Ωστόσο, η γνώμη και η εμπειρία του ιατρού είναι κρίσιμες σε αυτήν την απόφαση, καθώς δεν υπάρχει ακόμη ομοφωνία μεταξύ των ειδικών σε ό,τι αφορά τα όζιδα του θυρεοειδούς. Σύμφωνα με τη σύγχρονη βιβλιογραφία, εάν τα χαρακτηριστικά του όζου στο υπερηχογράφημα είναι τυπικά για καλοήθεια, συνήθως δεν συνίσταται η FNA.
Το μέγεθος του όζου αποτελεί τον τελευταίο παράγοντα που καθορίζει την ανάγκη για FNA. Γενικά, ένα όζο μεγαλύτερο από 1 εκατοστό απαιτεί FNA, αλλά ακόμη και ένα όζο μικρότερο από 1 εκατοστό μπορεί να απαιτήσει FNA εάν παρουσιάζει ύποπτα χαρακτηριστικά ή αυξάνεται σε μέγεθος. Η κατηγοριοποίηση των όζων γίνεται πλέον με βάση υπερηχογραφικά κριτήρια, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη διεθνή κατάταξη, γνωστή ως ΤI – RADS.
Η FNA πραγματοποιείται στο ιατρείο υπερηχογραφίας από έναν ειδικά καταρτισμένο ραδιολόγο. Ο ασθενής τοποθετείται σε ύπτια θέση με υπερέκταση του τραχήλου και, μετά την εξέταση του αδένα με υπερηχογράφημα και τον προσδιορισμό του όζου, γίνεται απολύμανση του δέρματος πάνω από το όζο και τοπική αναισθησία με ψεκασμό ή gel.
Για την FNA χρησιμοποιείται μια πολύ λεπτή βελόνα, η οποία εισέρχεται μέσω του δέρματος στο όζο για να ληφθεί αντιπροσωπευτικό κυτταρολογικό υλικό. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται τουλάχιστον τρεις φορές και διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα. Το υλικό στερεοποιείται και αποστέλλεται στο εργαστήριο για μελέτη. Αμέσως μετά τη διαδικασία, ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες.
Προετοιμασία για παρακέντηση (FNA) θυρεοειδούς
Όσον αφορά την προετοιμασία για την FNA του θυρεοειδούς, εάν ο ασθενής λαμβάνει αντιπηκτικά φάρμακα (όπως το Plavix) ή φάρμακα που επηρεάζουν την πήξη του αίματος (όπως το Naprosyn), πρέπει να διακόψει τη λήψη τους για μερικές ημέρες πριν την παρακέντηση, μετά από συμβουλή του γιατρού του (καρδιολόγου, παθολόγου κ.λπ.). Συνήθως, η ασπιρίνη (όπως το Salospir) δεν απαιτεί διακοπή. Ο ασθενής μπορεί να καταναλώνει τροφή και υγρά κανονικά πριν την παρακέντηση.
Επιπλοκές και Κίνδυνοι
Όσον αφορά τις επιπλοκές ή τους κινδύνους, αυτοί περιλαμβάνουν αιμορραγία και φλεγμονή. Ωστόσο, με εμπειρία και επαγγελματισμό, η πιθανότητα εμφάνισης τέτοιων επιπλοκών είναι αμελητέα. Για την πρόληψη της φλεγμονής, λαμβάνονται μέτρα αντισηψίας του δέρματος και του υπερηχογράφου. Υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα αιμορραγίας σε ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικά (ακόμη και αν έχουν διακόψει προσωρινά τη λήψη τους) και αφορά κυρίως μικρά όζια ή όζια που δεν είναι ευδιάκριτα με υπερηχογράφημα. Σε ασθενείς με λεπτό δέρμα, μπορεί να παρατηρηθεί προσωρινή ερυθρότητα του δέρματος στην περιοχή. Η διαδικασία είναι ευδιάκριτη ακόμη και για παιδιά και είναι γενικά ανεκτή.
