Καρκίνος Θυρεοειδούς και Εξωτερική Ακτινοθεραπεία

Καρκίνος του Θυρεοειδούς και η Αποτελεσματικότητα της Ακτινοθεραπείας

Πολλές επιστημονικές έρευνες έχουν αναλύσει την πιθανή χρησιμότητα της εξωτερικής ακτινοθεραπείας για ασθενείς που πάσχουν από καλώς διαφοροποιημένο καρκίνο του θυρεοειδούς.

Οι ενδείξεις και τα ενδεχόμενα οφέλη της ακτινοθεραπείας σε ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς παραμένουν αμφίβολα, καθώς βασίζονται κυρίως σε διάφορες μελέτες και ανασκοπήσεις της βιβλιογραφίας.

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί η πρόσφατη σύσταση της Αμερικανικής Εταιρείας Θυρεοειδούς, που αποτρέπει την αυθαίρετη χρήση της εξωτερικής ακτινοθεραπείας ως σταθερού μέρους της θεραπείας για ασθενείς με καλώς διαφοροποιημένο καρκίνο του θυρεοειδούς, που έχουν υποβληθεί σε ολική αφαίρεση του θυρεοειδούς, με ή χωρίς την αφαίρεση λεμφαδενών του λαιμού.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν μελέτες που αναφέρουν σαφή οφέλη της ακτινοθεραπείας για ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς, που έχουν υποβληθεί σε ολική αφαίρεση του θυρεοειδούς και έχουν λάβει ραδιενεργό ιώδιο μετά την επέμβαση. Αυτά τα ευρήματα προέρχονται από μια πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση και ανάλυση της επιστημονικής βιβλιογραφίας που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Head and Neck”.

Η ερευνητική ανάλυση περιλάμβανε συνολικά εννέα μελέτες, εξ αποστάσεως αυτών, δύο είχαν προοπτικό χαρακτήρα ενώ οι υπόλοιπες επτά ήταν αναδρομικές. Η ερευνητική διαδικασία συγκρίνει την αποτελεσματικότητα της εξωτερικής ακτινοθεραπείας ανάμεσα σε ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε αυτήν μετεγχειρητικά στην περιοχή του τραχήλου, σε σύγκριση με αυτούς που δεν είχαν υποβληθεί σε αυτήν μετεγχειρητικά, όσον αφορά τα ακόλουθα:

1. Τον τοπικό έλεγχο της νόσου,
2. Την πιθανότητα τοπικής ή απομακρυσμένης ανακούφισης του καρκίνου της θυρεοειδούς,
3. Τη συνολική επιβίωση των ασθενών.

Η συμπερίληψη στη μελέτη περιλάμβανε συνολικά 2.981 ασθενείς, με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• Συνολικά 2.981 ασθενείς με καλά διαφοροποιημένο καρκίνο της θυρεοειδούς.
• Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση του καρκίνου της θυρεοειδούς, και όλοι έλαβαν μετεγχειρητική θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.
• Στη συνέχεια, από τους 2.981 ασθενείς, 734 υποβλήθηκαν σε μετεγχειρητική εξωτερική ακτινοθεραπεία στην περιοχή του τραχήλου ή ακόμη και στο ανώτερο μεσοθωράκιο, ενώ οι υπόλοιποι 2.247 ασθενείς υποβλήθηκαν μόνο σε χειρουργική επέμβαση και θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.
• Η συνολική δόση ακτινοβολίας που δόθηκε κάθε ασθενή κυμάνθηκε μεταξύ 40 και 70 Gray (Gy).
• Η μέση περίοδος παρακολούθησης μετά την ακτινοθεραπεία ή τη χειρουργική επέμβαση ήταν 84,6 μήνες.

Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν τα εξής:

1. Η εξωτερική ακτινοθεραπεία σε ασθενείς με καλώς διαφοροποιημένο καρκίνο του θυρεοειδούς μειώνει τον κίνδυνο της τοπικής (στην κοίτη της θυρεοειδεκτομής) και περιοχικής (στους λεμφαδένες του τραχήλου) επανεμφάνισης του καρκίνου κατά 39%.
2. Αυτή η μείωση του κινδύνου παρατηρείται μόνο σε ασθενείς που έχουν υψηλότερο κίνδυνο επανεμφάνισης του καρκίνου του θυρεοειδούς, όπως ασθενείς άνω των 60 ετών, ασθενείς με προχωρημένη νόσο στον τοπικό χώρο και ασθενείς που έχουν υπολειμματική νόσο μετά την χειρουργική θεραπεία και τη ραδιενεργή θεραπεία.
3. Η ακτινοθεραπεία δεν επιφέρει βελτίωση στην επιβίωση των ασθενών με καρκίνο του θυρεοειδούς, ανεξάρτητα από το εάν έχουν απομακρυσμένες μεταστάσεις σε άλλα όργανα (πνεύμονες, οστά, εγκέφαλος) κατά την έναρξη της θεραπείας.
4. Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία για τον καρκίνο του θυρεοειδούς δεν παρουσίασαν σημαντική τοξικότητα και ανεπιθύμητες ενέργειες σε σύγκριση με ασθενείς που δεν υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία.

Η εξωτερική ακτινοθεραπεία παρέχει ένα ξεκάθαρο πλεονέκτημα στον τοπικό και περιοχικό έλεγχο του υψηλά διαφοροποιημένου καρκίνου του θυρεοειδούς. Αυτό ειδικά ισχύει για ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε πλήρη και κατάλληλη χειρουργική επέμβαση για τη νόσο τους, καθώς και για όσους έχουν λάβει ραδιενεργό ιώδιο μετά την επέμβαση. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό το πλεονέκτημα είναι περισσότερο εμφανές σε ασθενείς που έχουν υψηλό κίνδυνο επανεμφάνισης του υψηλά διαφοροποιημένου καρκίνου του θυρεοειδούς. Ως εκ τούτου, ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο επανεμφάνισης της νόσου πρέπει να αξιολογούνται προσεκτικά και ενδέχεται να εξετάζονται ως υποψήφιοι για εξωτερική ακτινοθεραπεία, με στόχο τη σημαντική μείωση του κινδύνου επανεμφάνισης της νόσου.