NIFTP Θυρεοειδούς: Ένας ξεχωριστός Όγκος του Θυρεοειδούς

Ο όρος NIFTP του θυρεοειδούς δημιουργήθηκε το 2016 για να αντικαταστήσει τον παλαιότερο όρο EFVPTC. Το NIFTP αντιστοιχεί στη φράση “Μη Διηθητικό Θυλακιώδες Νεόπλασμα Θυρεοειδούς με Πυρηνικά Χαρακτηριστικά που ομοιάζουν με αυτά του Θηλώδους Καρκίνου Θυρεοειδού”.

Το NIFTP είναι ένας όγκος του θυρεοειδούς με πυρηνικά χαρακτηριστικά παρόμοια με αυτά του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς, αλλά παρουσιάζει ένα θυλακιώδες πρότυπο ανάπτυξης, περιβαλλόμενο από μία κάψα, που όμως δεν διασπάται.

Το NIFTP δεν μπορεί να ταξινομηθεί ως θηλώδης ή θυλακιώδης βλάβη, αλλά θεωρείται ως ανεξάρτητη οντότητα. Για να καταταχθεί ως NIFTP, πρέπει να πληροί συγκεκριμένα κριτήρια, όπως:

1. Να μην έχει σημεία διήθησης της κάψας, αιμοφόρων αγγείων ή λεμφαγγείων.
2. Να έχει θυλακιώδες πρότυπο ανάπτυξης.
3. Η κάψα να είναι άθικτη.
4. Να μην έχει νεκρώσεις ή υπερβολικό πολλαπλασιασμό κυττάρων.
5. Να έχει ελάχιστα ή καθόλου χαρακτηριστικά θηλώδους καρκίνου.

Η διαμάχη εν προκειμένω είναι εάν το NIFTP πρέπει να θεωρείται καλοήθης ή κακοήθης όγκος του θυρεοειδούς. Πρόσφατη έρευνα από τις ΗΠΑ προσπαθεί να δώσει απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Η μελέτη περιλάμβανε 79 ασθενείς με συνολικά 84 όζους του θυρεοειδούς που αποδείχθηκαν ότι ήταν NIFTP.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η μελέτη που διεξήχθη εξετάζει τα χαρακτηριστικά των ασθενών και των όγκων NIFTP ως εξής:

• Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν 51 έτη.
• Το 5% των ασθενών ήταν γυναίκες.
• Το 65.8% των ασθενών υποβλήθηκε σε ημιθυρεοειδεκτομή.
• Το 34.2% των ασθενών υποβλήθηκε σε ολική θυρεοειδεκτομή.
• Το μέσο μέγεθος του όγκου NIFTP ήταν 4 εκατοστά, με εύρος από 1.5 χιλιοστά έως 8 εκατοστά.
• Οι όγκοι NIFTP κατηγοριοποιήθηκαν στο υπερηχογράφημα ως 55.3% TIRADS 3 και 36.8% TIRADS.
• Στην κυτταρολογική εξέταση της παρακέντησης, τα αποτελέσματα κατά Bethesda ήταν 69.1% Bethesda III και 23.5% Bethesda IV.
• Το 75.4% των όγκων NIFTP εμφάνισε μεταλλάξεις του γονιδίου RAS.
• Κανένας ασθενής δεν υποβλήθηκε σε συμπληρωματική θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο.

Σε συνέχεια, η μελέτη παρατήρησε ότι μετά από μέσο χρόνο παρακολούθησης 28.5 μηνών (με εύρος από 6 έως 69 μήνες), κανένας ασθενής δεν εμφάνισε υποτροπή της νόσου, ούτε βιοχημική ούτε δομική. Ως εκ τούτου, δεν απαιτήθηκε συμπληρωματική χειρουργική θεραπεία ή θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο για κανέναν ασθενή.

Με βάση αυτά τα ευρήματα, η επιστημονική βιβλιογραφία υποστηρίζει ότι το NIFTP θα πρέπει να θεωρείται ως οριακά καλοήθης όγκος του θυρεοειδούς, και όχι ως καρκίνος. Η διάγνωση του NIFTP δεν πρέπει να προκαλεί ανησυχία, καθώς δεν φαίνεται να εμφανίζει τάση υποτροπής ή μετάστασης σε λεμφαδένες ή άλλα όργανα.

Ωστόσο, λόγω της πρόσφατης ταξινόμησής του και του περιορισμένου χρόνου παρακολούθησης, συστήνεται η ετήσια παρακολούθηση από ειδικό ενδοκρινολόγο, τουλάχιστον για τα πρώτα 5 μετεγχειρητικά έτη.