Όζοι Θυρεοειδούς – Πότε κάνουμε Παρακέντηση;

Πότε πρέπει να πραγματοποιήσουμε παρακέντηση για τους όζους θυρεοειδούς; Το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς αποτελεί την πιο εξειδικευμένη και ευαίσθητη διαδικασία για την εξέταση των παθήσεων του αδένα, συμπεριλαμβανομένων των όζων. Συνεπώς, το υπερηχογράφημα μπορεί να ανιχνεύσει όλα τα χαρακτηριστικά των όζων και να διακρίνει τους αθώους από τους ύποπτους όζους θυρεοειδούς.

Η παρακέντηση και η βιοψία με λεπτή βελόνα (Fine Needle Aspiration – FNA) αποτελούν μια διαδικασία λήψης δείγματος που εφαρμόζεται για να αξιολογηθούν ανωμαλίες στο θυρεοειδή αδένα, όπως οι όζοι θυρεοειδούς. Η παρακέντηση γίνεται με μια λεπτή βελόνα που καθοδηγείται από υπέρηχο, επιτρέποντας την αναρρόφηση κυτταρικού υλικού από τους ύποπτους όζους θυρεοειδούς.

Η παρακέντηση γίνεται υπό τοπική αναισθησία και αποτελεί μια απλή και ελάχιστα επεμβατική διαδικασία. Το κυτταρικό υλικό που αναρροφάται αξιολογείται υπό μικροσκόπιο από εξειδικευμένο κυτταρολόγο. Έπειτα, τα κυτταρολογικά ευρήματα ταξινομούνται σύμφωνα με το διεθνές σύστημα Bethesda, λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό και τη σοβαρότητα των κυτταρικών αλλοιώσεων.

Πότε χρειάζεται να πραγματοποιηθεί παρακέντηση για τους όζους θυρεοειδούς;

Η παρακέντηση με λεπτή βελόνα και η βιοψία του υλικού αποτελούν σημαντικές διαγνωστικές διαδικασίες, που συνήθως εφαρμόζονται σε ύποπτους όζους θυρεοειδούς, όπου υπάρχει ανησυχία για καρκίνο του θυρεοειδούς. Έτσι, η παρακέντηση μπορεί να βοηθήσει τόσο στον προσδιορισμό της φύσης των υποπτών όζων θυρεοειδούς όσο και στην καθορισμό της κατάλληλης θεραπείας.

Υπάρχουν ειδικά υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά των ύποπτων όζων θυρεοειδούς που τους καθιστούν ύποπτους για καρκίνο του θυρεοειδούς. Αυτά τα χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν:

• Υποηχογένεια (υπόηχος ή υποηχογενής όζος)
• Στρογγυλό σχήμα του όζου (όζος με στρογγυλό σχήμα που είναι ψηλότερος από το πλάτος του)
• Ανώμαλα όρια του όζου
• Αποτιτανώσεις στο όζο
• Αυξημένη αγγείωση στο όζο
• Επέκταση του όζου πέρα από τον θυρεοειδή αδένα
• Όζος που συνυπάρχει με διογκωμένους λεμφαδένες στον λαιμό.

Όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά αξιολογούνται και στη συνέχεια ταξινομούνται σύμφωνα με το διεθνές σύστημα EU-TIRADS. Βάσει αυτής της αξιολόγησης, καθορίζεται ο αντίστοιχος κίνδυνος ύπαρξης καρκίνου του θυρεοειδούς μέσα στο όζο. Επιπλέον, η βαθμολογία του όζου στο σύστημα EU-TIRADS, μαζί με το μέγεθος του όζου, παίρνεται υπόψη για την απόφαση παρακέντησής του.

Όπως ήδη αναφέρθηκε, το μέγεθος του όζου αποτελεί έναν παράγοντα κινδύνου για τον καρκίνο του θυρεοειδούς που μπορεί να είναι κρυμμένος μέσα στο όζο. Το μέγεθος του όζου αξιολογείται με βάση την υπερηχογραφία και συνδυάζεται με την βαθμολογία του όζου στο σύστημα EU-TIRADS για να ληφθεί η απόφαση για την παρακέντησή του.

Η ελαστογραφία του θυρεοειδούς είναι μια νέα υπερηχογραφική τεχνική που αξιολογεί την σκληρότητα του θυρεοειδούς αδένα και του κάθε όζου ξεχωριστά. Η χρησιμότητα της ελαστογραφίας βασίζεται σε ερευνητικά ευρήματα που υποστηρίζουν ότι οι σκληροί όζοι που εμφανίζονται στην ελαστογραφία είναι πιθανότερο να είναι κακοήθεις όζοι (καρκίνος του θυρεοειδούς), σε σύγκριση με τους μαλακούς όζους. Έτσι, ένας σκληρός όζος στην ελαστογραφία αποτελεί ύποπτο όζο του θυρεοειδούς και ανάλογα με το μέγεθος του και τα υπόλοιπα ευρήματα της υπερηχογραφίας, αποφασίζεται η παρακέντησή του.

Εκτός από τα υπερηχογραφικά χαρακτηριστικά και το μέγεθος του όζου, οι ύποπτοι όζοι του θυρεοειδούς εμφανίζουν επίσης συγκεκριμένα χαρακτηριστικά κατά την κλινική εξέταση του ασθενούς, που περιλαμβάνουν:

• Σκληρότητα του όζου (σκληρό όζος)
• Ακαμψία του όζου στους γύρω ιστούς (ακίνητο όζος)
• Παρουσία διογκωμένων λεμφαδένων στον λαιμό (ορατοί ή αισθητοί)
• Αλλοίωση της φωνής (βραχνάδα)

Αυτά τα ευρήματα αξιολογούνται σε συνδυασμό με τα υπερηχογραφικά δεδομένα και λαμβάνεται απόφαση για την παρακέντηση των ύποπτων όζων του θυρεοειδούς.

Πηγή Δρ Κωνσταντίνος Αποστόλου Χειρουργός Θυρεοειδούς