Αδένωμα Παραθυρεοειδούς: Η συχνότερη αιτία υπερπαραθυρεοειδισμού!
Το αδένωμα του παραθυρεοειδούς αδένα αποτελεί μία καλοήθη πάθηση, στην οποία κάποιος παραθυρεοειδής αδένας παρουσιάζει μία υπερπλασία των κυττάρων του, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στην ανεξέλεγκτη και αυτόνομη έκκριση παραθορμόνης (PTH) από το αδένωμα.
Η πλειοψηφία των περιπτώσεων εμφανίζεται σποραδικά, δηλαδή δεν οφείλεται σε κάποιο γενετικό κληρονομικό αίτιο. Υπάρχουν, ωστόσο, και περιπτώσεις που εμφανίζονται στα πλαίσια κάποιου γενετικού συνδρόμου και αφορούν στο 10 – 35% του συνόλου των περιπτώσεων αδενώματος παραθυρεοειδούς αδένα.
Οι ενήλικες ηλικίας 50 – 70 ετών παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης αδενώματος παραθυρεοειδούς, σε αντίθεση με τις κληρονομικές περιπτώσεις, στις οποίες το αδένωμα παραθυρεοειδούς παρουσιάζεται σε πολύ μικρότερη ηλικία.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Το αδένωμα παραθυρεοειδούς αποτελεί το συχνότερο αίτιο για τον πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό, καθώς η ανεξέλεγκτη έκκριση παραθορμόνης προκαλεί αυξημένα επίπεδα ασβεστίου και παραθορμόνης στο αίμα.
Συνεπώς, τα συμπτώματα που προκαλεί το αδένωμα παραθυρεοειδούς οφείλονται στα αυξημένα επίπεδα ασβεστίου στο αίμα και περιλαμβάνουν:
- Τη δυσκοιλιότητα, τη ναυτία, τους εμέτους και το πεπτικό έλκος
- Την αρτηριακή υπέρταση και τις καρδιακές αρρυθμίες
- Τη νεφρολιθίαση (πέτρες στα νεφρά)
- Την οστεοπόρωση
- Τη σύγχυση και την κατάθλιψη
- Την σωματική και μυϊκή αδυναμία
Πως θα γίνει η διάγνωση;
Η διάγνωση για το αδένωμα παραθυρεοειδούς ακολουθεί τη διάγνωση του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού και πραγματοποιείται μέσω απεικονιστικών εξετάσεων που στοχεύουν στον εντοπισμό του πάσχοντος παραθυρεοειδούς αδένα από τους υπόλοιπους παραθυρεοειδείς αδένες.
Οι εξετάσεις εντοπισμού περιλαμβάνουν:
- Το υπερηχογράφημα του τραχήλου
- Τοσπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών αδένων
- Την αξονική τομογραφία
- Τηντομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων – Χολίνης (PET/CT Χολίνης)
- Την τομογραφία εκπομπής μονήρους φωτονίου (SPECT).
Ποια είναι η θεραπεία;
Η θεραπεία για το αδένωμα παραθυρεοειδούς είναι η χειρουργική αφαίρεση του αδενώματος (παραθυρεοειδεκτομή), η οποία πλέον πραγματοποιείται με ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές τεχνικές.
Η αφαίρεση του αδενώματος παραθυρεοειδούς εξασφαλίζει την οριστική βιοχημική και κλινική ίαση του ασθενούς, μέσω της επαναφοράς των επιπέδων της παραθορμόνης αίματος στα φυσιολογικά επίπεδα και ως εκ τούτου της πλήρους απαλλαγής των ασθενών από τα συμπτώματα.
