Έκτοπο Αδένωμα Παραθυρεοειδούς

Τι είναι το έκτοπο αδένωμα παραθυρεοειδούς;

Το έκτοπο αδένωμα παραθυρεοειδούς είναι μια κατάσταση όπου ένας παραθυρεοειδής αδένας βρίσκεται σε μια θέση που διαφέρει από την κανονική του θέση.

Συνήθως, οι παραθυρεοειδείς αδένες βρίσκονται στην οπισθοπλάγια επιφάνεια του θυρεοειδούς αδένα. Ο φυσιολογικός παραθυρεοειδής αδένας έχει μέγεθος 3 x 3 x 3 χιλιοστά και βάρος 40 – 60 mg.

Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, παρατηρείται η προσέγγιση ενός αδενώματος σε μια θέση που διαφέρει από την αναμενόμενη. Αυτή η ανάπτυξη αδενώματος σε έναν έκτοπο παραθυρεοειδή αδένα ονομάζεται έκτοπο αδένωμα παραθυρεοειδούς.

Οι πιθανές θέσεις όπου μπορεί να εντοπιστεί ένα έκτοπο αδένωμα παραθυρεοειδούς είναι πολλές, καθώς οι αδένες αυτοί εμφανίζουν ποικιλία στην εντόπισή τους. Αυτό οφείλεται στη διαφορετική εμβρυολογική τους προέλευση σε σύγκριση με τους αδένες παραθυρεοειδούς που βρίσκονται σε κανονικές θέσεις.

Οι πιθανές θέσεις για ένα έκτοπο αδένωμα των άνω παραθυρεοειδών αδένων περιλαμβάνουν:

1. Πίσω από τον οισοφάγο (οπισθοοισοφαγικό).
2. Πίσω από τον φάρυγγα (οπισθοφαρυγγικό).
3. Πίσω από τον λάρυγγα (οπισθολαρυγγικό).
4. Εντός του θυρεοειδούς αδένα (ενδοθυρεοειδικό).
5. Εντός του θύμου αδένα (ενδοθυμικό).
6. Πάνω από τον θυρεοειδή χόνδρο του λάρυγγα.

Στις πιθανές τοποθεσίες για ένα έκτοπο αδένωμα των κάτω παραθυρεοειδών αδένων περιλαμβάνονται:

1. Εντός του ελύτρου της καρωτίδας και του αγγειονευρώδους δεματίου του τραχήλου.
2. Πίσω από τα μεγάλα αγγεία του τραχήλου, όπως η καρωτίδα αρτηρία και η έσω σφαγίτιδα φλέβα.
3. Υψηλότερα από τον άνω πόλο του θυρεοειδούς αδένα.
4. Εντός του θυρεοειδούς αδένα (ενδοθυρεοειδικό).
5. Εντός του θύμου αδένα (ενδοθυμικό).
6. Στον θυρο-θυμικό σύνδεσμο, που βρίσκεται μεταξύ του θυρεοειδούς και του θύμου αδένα.
7. Στο ανώτερο μεσοθωράκιο.

Στην περίπτωση που αναφέρετε, ένας άνδρας ασθενής αναζήτησε χειρουργική θεραπεία για ένα έκτοπο αδένωμα παραθυρεοειδούς. Ο ασθενής παρουσίαζε τα κλασικά συμπτώματα και ενδείξεις πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού κατά τους τελευταίους 3 μήνες, με τις τιμές παραθορμόνης και ασβεστίου στο αίμα να υπερβαίνουν σημαντικά τα φυσιολογικά επίπεδα. Συγκεκριμένα, ο ασθενής είχε:

• Υπέρυθρη παραθορμόνη αίματος μεταξύ 800 pg/ml (φυσιολογικές τιμές: 20 – 100 pg/ml).
• Υψηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα, ξεπερνώντας τα 13 mg/dl (φυσιολογικές τιμές < 10.5 mg/dl).

Ο ασθενής υποβλήθηκε σε εξετάσεις για τον εντοπισμό του αδενώματος παραθυρεοειδούς, και συγκεκριμένα σε δύο είδη εξετάσεων: σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών και υπερηχογράφημα θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών αδένων.

Το σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών με χρήση του ραδιοφαρμάκου 99m – Sestamibi απέδειξε την παρουσία του φαρμάκου σε έναν παραθυρεοειδή αδένα, που βρίσκεται κοντά στον δεξιό κάτω πόλο του θυρεοειδούς αδένα.

Αντίθετα, το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς και των παραθυρεοειδών δεν ανέδειξε την παρουσία αδενώματος του παραθυρεοειδούς αδένα.

Επομένως, ο ειδικός ενδοκρινολόγος έστειλε τον ασθενή να υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία. Η μαγνητική τομογραφία τραχήλου και θώρακος, με τη χρήση σκιαγραφικού μέσου που χορηγήθηκε ενδοφλέβια, επέδειξε την παρουσία ενός μορφώματος στην περιοχή του δεξιού κάτω πόλου του θυρεοειδούς αδένα.

Το αυτό μόρφωμα βρέθηκε πίσω και πλάι στον οισοφάγο (οπισθοοισοφαγικό έκτοπο αδένωμα παραθυρεοειδούς) και είχε εξαιρετικά μεγάλες διαστάσεις, περίπου 2.9 x 2.1 εκατοστά.

“Ο ασθενής ενημερώθηκε λεπτομερώς για την χειρουργική αντιμετώπιση του έκτοπου αδενώματος παραθυρεοειδούς και την επόμενη ημέρα οδηγήθηκε στο χειρουργείο.

Πριν από την τομή στο λαιμό, προβήκαμε στην μέτρηση των επιπέδων παραθορμόνης στο αίμα, τα οποία καταγράφηκαν στα 1240 pg/ml. Στη συνέχεια, ανακαλύφθηκε η ύπαρξη του έκτοπου αδενώματος παραθυρεοειδούς στον θυρεοειδή αδένα, με τον δεξιό λοβό του να εκτείνεται προς τη μέση γραμμή. Καθ’ όλη τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, χρησιμοποιήθηκε νευροδιέγερση και παρακολούθηση του νεύρου της λαρύγγιας για να διασφαλιστεί η ακεραιότητά του.

Ακόμη και μετά τη μετακίνηση του δεξιού λοβού του θυρεοειδούς αδένα προς τη μέση γραμμή, το έκτοπο αδένωμα παραθυρεοειδούς δεν ήταν ακόμη ορατό.

Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε παρασκευή και ανοιγματική εξέταση του τραχειοοισοφαγικού πόρου, όπου ανακαλύφθηκε ένα τμήμα του έκτοπου αδενώματος παραθυρεοειδούς κατά μήκος της δεξιάς πλευράς του οισοφάγου.

Το προσεκτικό προσδιορισμό και αφαίρεση του αδενώματος παραθυρεοειδούς ακολούθησε, με τα επίπεδα παραθορμόνης στο αίμα να μειώνονται δραματικά από 1850 pg/ml σε 157 pg/ml 20 λεπτά μετά την αφαίρεση. Μετά από επιπλέον 15 λεπτά, τα επίπεδα παραθορμόνης ανήλθαν στα 49 pg/ml, εντός των φυσιολογικών ορίων.

Συνολικά, τα επίπεδα παραθορμόνης στο αίμα καταγράφηκαν ως εξής:

• Πριν από την χειρουργική επέμβαση: 1240 pg/ml
• Πριν από την αφαίρεση του έκτοπου αδενώματος: 1850 pg/ml
• 20 λεπτά μετά την αφαίρεση του έκτοπου αδενώματος: 157 pg/ml
• 35 λεπτά μετά την αφαίρεση του έκτοπου αδενώματος: 49 pg/ml
• Την ίδια απόγευμα της χειρουργίας: 21 pg/ml

Η διεγχειρητική παρακολούθηση των επιπέδων παραθορμόνης στο αίμα και η επαναφορά τους σε φυσιολογικά επίπεδα κατά τη διάρκεια της επέμβασης εξασφάλισαν όχι μόνο την απουσία άλλων παθολογικών αδενωμάτων παραθυρεοειδούς, αλλά και την οριστική ίαση του ασθενούς.”

Η μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς διακρινόταν από την εξαιρετική της ποιότητα, καθώς ο ασθενής εξήλθε από το ιατρικό ίδρυμα την ίδια απογευματινή ώρα. Τα παλίνδρομα λαρυγγικά νεύρα λειτουργούσαν φυσιολογικά, και τα επίπεδα παραθορμόνης στο αίμα ήταν στα φυσιολογικά επίπεδα των 21 pg/ml.

Συμπεράσματα Συνοψίζοντας, η αντιμετώπιση του εκτόπου αδενώματος παραθυρεοειδούς απαιτεί εξαιρετική εμπειρία, τόσο στον ακριβή προεγχειρητικό εντοπισμό όσο και στην επιτυχημένη χειρουργική αφαίρεσή του. Ως αποτέλεσμα, η επέμβαση αυτή, όταν πραγματοποιείται από έναν εξειδικευμένο χειρουργό θυρεοειδούς και παραθυρεοειδών, εξασφαλίζει όχι μόνο την απρόσκοπτη διαδικασία της επέμβασης, αλλά και την τελική αποθεραπεία του ασθενούς.

Ο ιατρός και η ομάδα που τον πλαισιώνει πραγματοποιούν όλες τις επεμβάσεις της Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (Θυρεοειδούς, Παραθυρεοειδών και Επινεφριδίων), όπως και το σύνολο σχεδόν των χειρουργικών επεμβάσεων της γενικής χειρουργικής