Δελφικοί Λεμφαδένες και Θηλώδης Καρκίνος Θυρεοειδούς
Η ακριβής σχέση μεταξύ των δελφικών λεμφαδένων και του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών επιστημονικών ερευνών.
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς εμφανίζει ραγδαία αύξηση στη συχνότητα εμφάνισής του, με τις πιο πρόσφατες μελέτες να δείχνουν ότι είναι τρεις φορές πιο συχνός στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες.
Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς είναι η πιο συχνή μορφή καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα, καθώς αφορά το 85-85% των περιπτώσεων, και ανήκει στους καλά διαφοροποιημένους καρκίνους θυρεοειδούς. Ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς έχει την τάση να προκαλεί μεταστάσεις στους τραχηλικούς λεμφαδένες, με νέες μελέτες να δείχνουν ότι οι μεταστάσεις στους λεμφαδένες εμφανίζονται στο 30-80% των ασθενών με θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οι λεμφαδένες του κεντρικού διαμερίσματος του τραχήλου είναι οι πρώτοι που μπορεί να εμφανίσουν μεταστάσεις, λόγω της ανατομικής εγγύτητας του θυρεοειδούς αδένα με τους κεντρικούς τραχηλικούς λεμφαδένες.
Τι είναι οι δελφικοί λεμφαδένες;
Οι δελφικοί λεμφαδένες, επίσης γνωστοί ως προλαρυγγικοί λεμφαδένες, είναι ομάδες λεμφαδένων που βρίσκονται στην πρόσθια επιφάνεια του λάρυγγα, κοντά στον θυρεοειδή αδένα, ανάμεσα στον θυρεοειδή και τον κρικοειδή χόνδρο του λάρυγγα. Αυτοί οι λεμφαδένες συλλέγουν λέμφο από την υπογλωττιδική μοίρα του λάρυγγα και από το ανώτερο ήμισυ του θυρεοειδούς αδένα, περιλαμβάνοντας τους άνω πόλους και τον ισθμό του.
Δελφικοί λεμφαδένες και θηλώδης καρκίνος: Η επιστημονική έρευνα
Το 2024, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Frontiers in Endocrinology” μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση που εξέτασε την προγνωστική σημασία των δελφικών λεμφαδένων και των μεταστάσεών τους στους ασθενείς με θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς.
Η μελέτη περιελάμβανε 5 επιστημονικές έρευνες με συνολικό αριθμό 6.090 ασθενών. Τα χαρακτηριστικά που εξετάστηκαν περιλάμβαναν:
- Ηλικία
- Φύλο
- Μέγεθος της εστίας του θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς
- Παρουσία πολυεστιακού θηλώδους καρκίνου θυρεοειδούς
- Παρουσία εξωθυρεοειδικής επέκτασης
- Παρουσία ή απουσία μεταστάσεων στους δελφικούς λεμφαδένες
Όλοι οι ασθενείς είχαν υποβληθεί σε ολική θυρεοειδεκτομή και κεντρικό λεμφαδενικό καθαρισμό του τραχήλου. Ορισμένοι ασθενείς που είχαν μεταστάσεις στους πλάγιους τραχηλικούς λεμφαδένες υποβλήθηκαν επίσης σε πλάγιο λεμφαδενικό καθαρισμό του τραχήλου.
Η θέση των δελφικών λεμφαδένων και η λειτουργία τους στη λέμφου απαγωγή μπορεί να παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για την ύπαρξη μεταστάσεων στους υπόλοιπους τραχηλικούς λεμφαδένες και την πρόγνωση των ασθενών με θηλώδη καρκίνο θυρεοειδούς.
Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες ανάλογα με το αν είχαν ή όχι μεταστάσεις στους δελφικούς λεμφαδένες:
- Ασθενείς με θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς και μεταστάσεις στους δελφικούς λεμφαδένες
- Ασθενείς με θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς χωρίς μεταστάσεις στους δελφικούς λεμφαδένες.
Αποτελέσματα της μελέτης σχετικά με τους δελφικούς λεμφαδένες και τη σημασία τους:
Σε σύνολο 3.228 ασθενών με θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς που υποβλήθηκαν σε αφαίρεση των δελφικών λεμφαδένων, τα ευρήματα ήταν τα εξής:
- 2.512 ασθενείς (77.8%) δεν είχαν μεταστάσεις στους δελφικούς λεμφαδένες.
- 716 ασθενείς (22.2%) είχαν μεταστάσεις στους δελφικούς λεμφαδένες.
Παράγοντες που επηρεάζουν τις μεταστάσεις στους δελφικούς λεμφαδένες:
- Η ηλικία των ασθενών δεν προβλέπει την ύπαρξη μεταστάσεων στους δελφικούς λεμφαδένες.
- Το γυναικείο φύλο λειτουργεί προστατευτικά έναντι των μεταστάσεων στους δελφικούς λεμφαδένες.
- Όγκος θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς μεγαλύτερος από 1 εκατοστό αυξάνει την πιθανότητα μεταστάσεων στους δελφικούς λεμφαδένες κατά 3.55 φορές (355%) σε σύγκριση με όγκους μικρότερους από 1 εκατοστό.
- Ασθενείς με πολλαπλές εστίες θηλώδους καρκίνου έχουν κατά 70% υψηλότερη πιθανότητα μεταστάσεων στους δελφικούς λεμφαδένες σε σύγκριση με ασθενείς με μία μόνο εστία.
- Η εξωθυρεοειδική εξάπλωση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς αυξάνει την πιθανότητα μεταστάσεων στους δελφικούς λεμφαδένες κατά 2.4 φορές (240%)
Επιπλέον, η έρευνα έδειξε ότι οι ασθενείς με μεταστάσεις του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς στους δελφικούς λεμφαδένες είχαν:
- 3.4 φορές (340%) μεγαλύτερο κίνδυνο υποτροπής του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς σε σύγκριση με εκείνους χωρίς δελφικές μεταστάσεις.
- 11.25 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα ύπαρξης μεταστάσεων και στους υπόλοιπους λεμφαδένες του κεντρικού τμήματος του τραχήλου.
- 5.6 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα ύπαρξης μεταστάσεων και στους λεμφαδένες του πλάγιου τμήματος του τραχήλου.
Δελφικοί λεμφαδένες και θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς: Συμπεράσματα
Οι δελφικοί λεμφαδένες παρουσιάζουν βιολογική συμπεριφορά παρόμοια με εκείνη των κεντρικών λεμφαδένων του τραχήλου. Όπως αποδεικνύει η παρούσα μελέτη, οι παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση μεταστάσεων στους δελφικούς λεμφαδένες από τον θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς είναι οι ίδιοι με αυτούς των κεντρικών λεμφαδένων του τραχήλου.
Δεδομένης της πρακτικής δυσκολίας προεγχειρητικής απόδειξης της ύπαρξης μεταστάσεων στους λεμφαδένες αυτούς, συνιστάται η αφαίρεση των δελφικών λεμφαδένων μαζί με τον θυρεοειδή αδένα και τους κεντρικούς λεμφαδένες του τραχήλου σε ασθενείς με θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς που εμφανίζουν τουλάχιστον έναν από τους προαναφερθέντες παράγοντες κινδύνου για μεταστάσεις, όπως ο πολυεστιακός θηλώδης καρκίνος θυρεοειδούς, ο θηλώδης καρκίνος με εξωθυρεοειδική επέκταση και ο θηλώδης καρκίνος με μέγεθος άνω του 1 εκατοστού.
Η ταυτόχρονη αφαίρεση των δελφικών λεμφαδένων σε αυτούς τους ασθενείς προσφέρει διπλό όφελος: καλύτερη σταδιοποίηση του θηλώδους καρκίνου του θυρεοειδούς και σημαντική μείωση της πιθανότητας υποτροπής.
