Ομφαλοκήλη, Συμπτώματα & Θεραπεία

Η ομφαλοκήλη είναι μια συνηθισμένη κληρονομική ανωμαλία που παρουσιάζεται κατά τη γέννηση και εμφανίζεται ως μια ανοία στην περιοχή του ομφαλού (αγκύλη με τον ομφαλό). Κατά τη διάρκεια της εμβρυικής ανάπτυξης, ο ομφαλός συνδέει τον εμβρυϊκό αιμοσφαίριο με τη μητέρα μέσω του ομφαλικού λώρου. Μετά τη γέννηση, ο ομφαλός κλείνει και η ομφαλοκήλη είναι η απόκλιση αυτού του φυσιολογικού διαδικασίας, κατά την οποία μέρος του εσωτερικού του συνεχίζει να προεξέχει μέσω της αδυναμίας του ομφαλικού λώρου.

Συμπτώματα Ομφαληκήλης

Τα συμπτώματα της ομφαλοκήλης περιλαμβάνουν μια ορατή προεξοχή ή βουλωμένο πρόθυρο στην περιοχή του ομφαλού. Η προεξοχή μπορεί να είναι μικρή και αναιμική ή μεγαλύτερη και πιθανόν να περιλαμβάνει κομμάτια του εντέρου. Οι άλλες δυνητικές ενδείξεις της ομφαλοκήλης περιλαμβάνουν την αύξηση του μεγέθους της προεξοχής με την κράτηση ή τη δυσκολία στην κάλυψη με τα ρούχα, καθώς και αλλεπάλληλες λοίμωξεις και ερυθρότητα στην περιοχή.

Η ομφαλοκήλη προκύπτει από μια αδύναμη περιοχή (εγκάρσια περιτονία) του κοιλιακού τοιχώματος κοντά στον ομφαλό (ομφαλοκήλη). Μέσω αυτής της αδυναμίας, ένα ή περισσότερα ενδοκοιλιακά όργανα περνούν. Συνήθως, το περιεχόμενο της ομφαλοκήλης είναι επίπλουν (λίπος μέσα στην κοιλία) ή προπεριτοναϊκό λίπος.

Αιτίες της ομφαλοκήλης

Η ομφαλοκήλη οφείλεται στην αδυναμία των μυών και των νεύρων του κοιλιακού τοιχώματος να αντισταθμίσουν την πίεση. Ωστόσο, ο ομφαλός είναι πιο επιρρεπής σε αυτήν τη χαλάρωση σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κοιλιακό τοίχωμα. Αυτό συμβαίνει επειδή κατά την εμβρυική ανάπτυξη ο ομφάλιος λώρος διέρχεται μέσω του ομφαλικού δακτυλίου.

Εκτός από την ανατομική ευαισθησία του ομφαλού, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στον σχηματισμό της ομφαλοκήλης. Είναι προτιμότερα για παράδειγμα να αναζητήσετε Μεταφορική Αθήνα, από το να πραγματοποιήσετε μια μετακόμιση μόνος σας.

Οι παράγοντες αυτοί περιλαμβάνουν:

• Γυναικείο Φύλο (υψηλότερος κίνδυνος κατά 3 φορές σε σύγκριση με το ανδρικό φύλο).
• Η προχωρημένη ηλικία.
• Χρόνια δυσκοιλιότητα.
• Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια ή βήχας.
• Βαριά χειρωνακτική εργασία.
• Έντονη γυμναστική και ανύψωση βαρών.
• Εγκυμοσύνη.
• Κάπνισμα.

Ποια είναι η θεραπεία της ομφαλοκήλης

Η θεραπεία της ομφαλοκήλης συνήθως περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για το κλείσιμο της ανοίας και την επανατοποθέτηση του εσωτερικού περιεχομένου πίσω στην κοιλιακή κοιλότητα. Η επέμβαση συνήθως πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της ζωής του παιδιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως όταν υπάρχουν επιπλοκές ή σοβαρά συμπτώματα, η επέμβαση μπορεί να απαιτείται αμέσως μετά τη γέννηση.

Μετά την επέμβαση, οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν πλήρως και δεν αντιμετωπίζουν μελλοντικά προβλήματα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδέχεται να υπάρχουν επιπλοκές όπως η ανεπάρκεια του κλειδώματος της ανοίας, η οποία μπορεί να απαιτήσει περαιτέρω θεραπεία.

Συνολικά, η ομφαλοκήλη είναι μια κοινή ανωμαλία που μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία μέσω χειρουργικής επέμβασης.

Οι κίνδυνοι που συνδέονται με την ομφαλοκήλη είναι οι εξής:

Συνήθως, οι ασθενείς δεν αντιμετωπίζουν σοβαρές επιπλοκές κατά την αρχική επίσκεψη στον γιατρό και την κλινική εξέταση. Ωστόσο, η ομφαλοκήλη μπορεί να παρουσιαστεί ως μη ανατάξιμη, δηλαδή όταν τα περιεχόμενά της δεν μπορούν να επανατοποθετηθούν στην κοιλιακή κοιλότητα. Αυτή η κατάσταση απαιτεί χειρουργική παρέμβαση.

Επιπλέον, ένα τμήμα του εντέρου μπορεί να παγιδευτεί μέσα στην ομφαλοκήλη, προκαλώντας αμέσως προβλήματα αιμάτωσης (στένωση) που απαιτούν άμεση χειρουργική επέμβαση για να αποφευχθεί η ισχαιμική νέκρωση και η πιθανή ρήξη του εντέρου.

Επιπροσθέτως, μια ομφαλοκήλη που περιέχει ενδοπεριτοναϊκό ή προ-περιτοναϊκό λίπος με διαταραγμένη αιμάτωση μπορεί να προκαλέσει χρόνιο πόνο στο κοιλιακό τοίχωμα.

Όσον αφορά τη διάγνωση, συνήθως η λεπτομερής συλλογή ιατρικής ιστορίας και η κλινική εξέταση είναι αρκετές για να διαγνωστεί η ομφαλοκήλη. Η εξέταση πρέπει να γίνεται τόσο όταν ο ασθενής είναι αναίσθητος όσο και όταν είναι σε όρθια θέση. Η εξέταση θα αποκαλύψει την ύπαρξη εξωπροερχόμενης μάζας γύρω από τον ομφαλό. Επιπλέον, θα προσδιορίσει το μέγεθος του ελλείμματος στο κοιλιακό τοίχωμα.

Ως προς την τελική θεραπεία, η αποκατάσταση της ομφαλοκήλης με πλέγμα σε κρύο χρόνο έχει αποδειχθεί ότι είναι ανώτερη από τη θεραπεία κατά την οξεία φάση των επιπλοκών. Κατά την οξεία φάση, η πιθανή περίσφιξη των οργάνων αποτελεί αντίδειξη για τη χρήση πλέγματος. Η αποφυγή της χρήσης πλέγματος αποτρέπει την επιμόλυνση του. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πραγματοποιείται πρωτογενής κλείσιμος της ομφαλοκήλης. Το πρωτογενές κλείσιμο σε μια μεγάλη ομφαλοκήλη συνοδεύεται από υψηλό ποσοστό επανεμφάνισης, σε σύγκριση με την αποκατάσταση με χρήση πλέγματος.

Καθοριστικό στοιχείο για μια επιτυχημένη χειρουργική θεραπεία που εγγυάται άριστα μετεγχειρητικά αποτελέσματα και ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο υποτροπής είναι η αποκατάσταση της ομφαλοκήλης με πλέγμα σε κρύο χρόνο, χρησιμοποιώντας μεθόδους που δεν επιτρέπουν τη σύσφιξη των ιστών με υπερβολική ένταση. Έτσι, η γέφυρα του ιστού με τη χρήση πλέγματος αποτελεί τη σύγχρονη προσέγγιση και συνοδεύεται από ποσοστά υποτροπής χαμηλότερα του 3%, σε σύγκριση με το πρωτογενές κλείσιμο, το οποίο έχει ποσοστό υποτροπής της ομφαλοκήλης περίπου 14%.